การเลือกปฏิบัติของข้อมูลทางพันธุกรรม

ลักษณะ II ของพระราชบัญญัติการไม่เลือกปฏิบัติของข้อมูลทางพันธุกรรม พ.ศ. 2551 (GINA) ซึ่งห้ามการเลือกปฏิบัติของข้อมูลทางพันธุกรรมในการจ้างงาน มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ภายใต้ลักษณะ II ของ GINA การเลือกปฏิบัติต่อพนักงานหรือผู้สมัครงานเนื่องจากข้อมูลทางพันธุกรรมถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ลักษณะ II ของ GINA ห้ามมิให้ใช้ข้อมูลทางพันธุกรรมในการตัดสินใจเพื่อจ้างงาน การจำกัดนายจ้างและหน่วยงานอื่น ๆ ที่ได้รับการคุ้มครองภายใต้ ลักษณะ II (หน่วยงานจัดหางาน องค์กรแรงงาน และโปรแกรมการฝึกอบรมและฝึกงานระหว่างแรงงานกับผู้บริหาร - เรียกว่า "หน่วยงานที่ได้รับการคุ้มครอง") จากการร้องขอ เรียกร้อง หรือการซื้อข้อมูลทางพันธุกรรม และจำกัดการเปิดเผยข้อมูลทางพันธุกรรมอย่างเคร่งครัด

EEOC บังคับใช้ลักษณะII ของ GINA (การจัดการกับการเลือกปฏิบัติทางพันธุกรรมในการจ้างงาน) กระทรวงแรงงาน การสาธารณสุขและบริการมนุษย์ และกระทรวงการคลังมีหน้าที่รับผิดชอบในการออกกฎระเบียบสำหรับลักษณะ I ของ GINA ซึ่งกล่าวถึงการใช้ข้อมูลทางพันธุกรรมในการประกันสุขภาพ

คำจำกัดความของ “ข้อมูลทางพันธุกรรม”

ข้อมูลทางพันธุกรรมรวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับการทดสอบทางพันธุกรรมของบุคคลและการทดสอบทางพันธุกรรมของสมาชิกในครอบครัว ตลอดจนข้อมูลเกี่ยวกับการแสดงอาการของโรคหรือความผิดปกติของสมาชิกในครอบครัว (เช่น ประวัติทางการแพทย์ของครอบครัว) ประวัติทางการแพทย์ของครอบครัวรวมอยู่ในคำจำกัดความของข้อมูลทางพันธุกรรม เนื่องจากมักใช้เพื่อพิจารณาว่าบุคคลนั้นมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในการเป็นโรค ความผิดปกติ หรือภาวะที่จะเกิดในอนาคตหรือไม่ ข้อมูลทางพันธุกรรมยังรวมถึงคำขอหรือการได้รับบริการทางพันธุกรรมของบุคคล หรือการเข้าร่วมการวิจัยทางคลินิกซึ่งรวมถึงบริการทางพันธุกรรมโดยบุคคลหรือสมาชิกในครอบครัวของบุคคลนั้น และข้อมูลทางพันธุกรรมของทารกในครรภ์ที่บุคคลนั้นหรือโดยหญิงตั้งครรภ์ที่เป็นสมาชิกในครอบครัวของบุคคลนั้น และข้อมูลทางพันธุกรรมของตัวอ่อนที่บุคคลนั้นหรือสมาชิกในครอบครัวถือครองโดยชอบด้วยกฎหมายโดยใช้เทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์

การเลือกปฏิบัติเนื่องจากข้อมูลทางพันธุกรรม

กฎหมายห้ามการเลือกปฏิบัติโดยอ้างอิงจากข้อมูลทางพันธุกรรมในทุกแง่มุมของการจ้างงาน รวมถึงการจ้างงาน การให้ออก การจ่ายเงิน การมอบหมายงาน การเลื่อนตำแหน่ง การเลิกจ้าง การฝึกอบรม สวัสดิการ หรือเงื่อนไขการจ้างงานอื่นๆ นายจ้างไม่ควรใช้ข้อมูลทางพันธุกรรมในการตัดสินใจจ้างงาน เพราะข้อมูลทางพันธุกรรมไม่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการทำงานปัจจุบันของบุคคลนั้นๆ

การคุกคามอันเนื่องมาจากข้อมูลทางพันธุกรรม

ภายใต้กฎหมาย GINA การคุกคามบุคคลอื่นด้วยข้อมูลทางพันธุกรรมถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย การคุกคามอาจรวมถึงการแสดงความคิดเห็นที่ไม่เหมาะสมหรือดูหมิ่นเกี่ยวกับข้อมูลทางพันธุกรรมของผู้สมัครหรือพนักงาน หรือเกี่ยวกับข้อมูลทางพันธุกรรมของญาติของผู้สมัครหรือพนักงาน แม้ว่ากฎหมายจะไม่ห้ามให้มีการล้อเลียน การแสดงความคิดเห็นแบบไม่จำเป็นหรือเหตุการณ์ที่ไม่ร้ายแรงมากนัก แต่การคุกคามก็ถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย หากมีความรุนแรงหรือแพร่หลายจนก่อให้เกิดสภาพที่ไม่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในการทำงานหรือสร้างความไม่พอใจ หรือเมื่อส่งผลให้มีการตัดสินใจในการจ้างงานที่ไม่พึงประสงค์ (เช่น ผู้ถูกคุกคามเหยื่อถูกไล่ออกหรือถูกลดตำแหน่ง) ผู้คุกคามอาจเป็นหัวหน้าของผู้เสียหาย หัวหน้างานในพื้นที่อื่นของสถานที่ทำงาน เพื่อนร่วมงาน หรือบุคคลที่ไม่ใช่พนักงาน เช่น ลูกค้า

การตอบโต้

ภายใต้กฎหมาย GINA การให้ออก ลดตำแหน่ง คุกคาม หรือ "ตอบโต้" ในรูปแบบอื่นใด ต่อผู้สมัครงานหรือพนักงานที่ยื่นฟ้องกล่าวหาเรื่องการเลือกปฏิบัติ การเข้าร่วมในกระบวนการเลือกปฏิบัติ (เช่น การสอบสวนหรือฟ้องร้องเรื่องการเลือกปฏิบัติ) หรือการต่อต้านการเลือกปฏิบัติในรูปแบบอื่นๆ ถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย

กฎเกณฑ์การต่อต้านการได้รับข้อมูลทางพันธุกรรม

โดยปกติแล้วการที่บุคคลที่เกี่ยวข้องจะได้รับข้อมูลทางพันธุกรรมถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย มีข้อยกเว้นสั้นๆไว้ หกประการสำหรับข้อห้ามนี้:

• การได้รับข้อมูลทางพันธุกรรมโดยไม่ได้ตั้งใจไม่ถือเป็นการละเมิดตามกฏหมาย GINA เช่น ในสถานการณ์ที่ผู้จัดการหรือหัวหน้างานได้ยินใครบางคนพูดคุยเกี่ยวกับความเจ็บป่วยของสมาชิกในครอบครัว
• ข้อมูลทางพันธุกรรม (เช่น ประวัติการรักษาพยาบาลของครอบครัว) อาจได้รับมาเป็นส่วนหนึ่งของบริการด้านสุขภาพหรือทางพันธุกรรม รวมถึงโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพ ซึ่งนำเสนอโดยนายจ้างบนพื้นฐานตามความสมัครใจ หากมีคุณสมบัติเฉพาะตรงตามที่กำหนดไว้
• ประวัติการแพทย์ของครอบครัวอาจได้รับมาจากส่วนหนึ่งของกระบวนการรับรองในการลาภายใต้กฎหมาย FMLA (หรือการลาภายใต้กฎหมายของรัฐหรือท้องถิ่นที่คล้ายคลึงกันหรือตามนโยบายของนายจ้าง) ในกรณีที่พนักงานขอลาเพื่อดูแลสมาชิกในครอบครัวที่มีปัญหาร้ายแรงเกี่ยวกับสุขภาพ
• ข้อมูลทางพันธุกรรมอาจได้รับมาจากเอกสารเชิงพาณิชย์และเป็นที่เปิดเผยต่อสาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ ตราบใดที่นายจ้างไม่ได้ค้นหาแหล่งข้อมูลเหล่านั้นด้วยความตั้งใจที่จะหาข้อมูลทางพันธุกรรม หรือเข้าถึงแหล่งข้อมูลที่น่าจะได้รับข้อมูลทางพันธุกรรมมา (เช่น เว็บไซต์และกลุ่มสนทนาออนไลน์ที่เน้นในประเด็นต่างๆ เช่น การตรวจพันธุกรรมของบุคคล และการเลือกปฏิบัติทางพันธุกรรม)
• ข้อมูลทางพันธุกรรมอาจได้รับมาผ่านโปรแกรมเฝ้าสังเกตทางพันธุกรรมที่เฝ้าสังเกตผลทางชีวภาพของสารพิษในสถานที่ทำงานในกรณีที่กฎหมายกำหนดให้ต้องมีการเฝ้าสังเกต หรือภายใต้เงื่อนไขที่กำหนดอย่างชัดเจน โดยโปรแกรมนั้นกำหนดขึ้นตามความสมัครใจ
• การได้รับข้อมูลทางพันธุกรรมของนายจ้างที่ดำเนินการทดสอบดีเอ็นเอเพื่อวัตถุประสงค์ในการบังคับใช้กฎหมายในห้องปฏิบัติการนิติเวชหรือเพื่อวัตถุประสงค์ในการระบุซากศพมนุษย์ได้รับอนุญาต แต่ข้อมูลทางพันธุกรรมสามารถใช้เพื่อวิเคราะห์เครื่องบ่งชี้ทางดีเอ็นเอเพื่อการควบคุมคุณภาพในการตรวจจับการปนเปื้อนของตัวอย่างเท่านั้น 

ความเก็บเป็นความลับของข้อมูลทางพันธุกรรม

นอกจากนี้ยังเป็นการผิดกฎหมายหากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเปิดเผยข้อมูลทางพันธุกรรมเกี่ยวกับผู้สมัคร พนักงาน หรือสมาชิก หน่วยงานที่เกี่ยวข้องนั้นๆต้องรักษาข้อมูลทางพันธุกรรมไว้เป็นความลับและเก็บไว้ในแฟ้มทางการแพทย์แยกต่างหาก (ข้อมูลทางพันธุกรรมอาจเก็บไว้ในแฟ้มเดียวกับข้อมูลทางการแพทย์อื่นๆ ตามกฎหมายคนพิการอเมริกัน) มีข้อยกเว้นจำกัดสำหรับกฎการไม่เปิดเผยข้อมูลนี้ เช่น ข้อยกเว้นที่ระบุถึงการเปิดเผยข้อมูลทางพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องแก่เจ้าหน้าที่ของรัฐที่กำลังสอบสวนการปฏิบัติตามลักษณะ II ของกฎหมาย GINA และการเปิดเผยข้อมูลตามคำสั่งศาล